26 opera yazan Verdi'nin ünlü eserlerinden biri de 49 yaşında bestelediği La Forza del Destino'dur. 1860'ta milletvekili olan ve İtalyan sanatının geliştirilmesiyle görevlendirilen Verdi, Rusya'dan gelen bir öneri üzerine Petersburg Saray Operası için, İtalyan şair Francesco Piave'nin –Verdi’nin Busseto'daki malikanesinde– hazırladığı libretto üzerine bu dört perdelik operayı besteledi.

İlk kez 10 Kasım 1862'de Rusya'da Petersburg'da sahnelenen operanın konusu 18. yüzyılda İspanya ve İtalya'da geçer. Sevil kentinde Marki Calatrava (bas), kızı Leonora'nın (soprano) melez Don Alvaro (tenor) ile evlenmesine engel olunca sevgililer kaçar, ancak ayrı düşerler. Marki kazara ölünce, oğlu Don Carlos (bariton) babasının öcünü almaya ant içer ve onları aramaya başlar. Leonora manastıra sığınır; sevgilisi Don Alvaro İtalya'da Almanlara karşı savaşırken bir rastlantı sonucu Don Carlos'un hayatını kurtarır. Ancak gerçek kimliklerin ortaya çıkmasıyla olaylar trajediye dönüşür. Düelloda ağır yaralanan Don Carlos kız kardeşi Leonora'yı öldürünce, Don Alvaro da kendini kayalıklardan atarak intihar eder.
Uvertür: Birçok operasında kısa orkestra girişleriyle yetinen Verdi, La Forza del Destino için büyük bir uvertür bestelemiş; Leonora'yı simgeleyen acı talih motifini işlerken, eserin bazı önemli temalarını da değerlendirmiştir. Konser sahnelerinde de sık sık yorumlanan bu başarılı uvertür 1869'daki versiyonun uvertürüdür.

1862'deki preludio'yu kısa bulan Verdi eseri daha genişletmiş, çekici bir hava kazandırmıştır. Uvertür 3/8’lik ölçüde, arka arkaya tekrar edilen üç güçlü akorla, kader motifini simgeleyerek başlar; yaylılar akıcı onaltılık notalarla hemen dramatik anlatımlı ilk en önemli temayı sergiler. Bir potpuri tarzında eserin en belirgin yerleri sunulur: Önce final perdeden Alvaro ile Don Carlos arasında düet, sonra 2. perdeden Leonora'nın aryası "Madre, pietosa Vergine" ve Leonora'nın Rahip Guardino ile düetinden –biri Leonora'yı, diğeri rahibi simgeleyen– iki tema kullanılır. Hiçbir zaman çekiciliğini yitirmeyen bir orkestrasyonla işlenen uvertür güçlü akorlarla sona erer.^[1]

^[1] Aktüze, İrkin: Müziği Okumak, 5. Cilt. Pan Yayıncılık. İstanbul. 2008.