Çağının İtalyan müziğine büyük katkı yapan, İtalyan keman okulunun kurucularından olan, eserleriyle yol gösteren ve en ünlü keman virtüözü sayılan Arcangelo Corelli'nin, üç yıl boyunca düzeltmeleri süren Op. 5, 12 Keman Sonatı'nı 17. yüzyılın sonunda Roma'da bitirdiğini duyan ilgili çevreler merakla beklemişlerdi. Sonunda 1 Ocak 1700 günü, daha sonra Rusya Çariçesi olacak Kontes Sophie Carlotte von Brandenburg'a ithaf edilen sonatlar halka sunulduğu zaman ünü çoktan tüm Avrupa'ya yayılmış, Amsterdam'da Roger ve Londra'daki Walsh yayınevleri arasında rekabete yol açmıştı.

Bestelerine büyük özen gösteren ve bunun için uzun süreye gerek duyan Corelli'nin Op. 5, 12 Sonatı, tını güzelliği, formun çok belirgin uygulanışı ve etkili melodileri yanında normalin üzerindeki virtüozitesiyle seçkinleşir. Corelli'nin öğrencileri arasında bulunan Geminiani, Locatelli, Veracini ve Somis gibi bestecilerin de yaygınlaşmasına önayak oldukları bu sonatlar, bugün bile her kemancının repertuarında yer almaktadır. Geminiani, Dubourg, Veracini ve Tartini'den başka bazı İngiliz besteciler de bu sonatları kendi yorumlarına göre düzenlemiştir.^[1]
 
[1] Aktüze, İrkin: Müziği Okumak, 2. Cilt. Pan Yayıncılık. İstanbul. 2002.